آزمون مدل نمایندگی در قیمت‎گذاری دارایی‌ سرمایه‌ای

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مدیریت، دانشکدۀ علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار گروه مدیریت، دانشکدۀ علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

3 کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی ـ مالی، دانشکدۀ علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

یکی از حوزه‌های جدید در رابطه با قیمت‌‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای، نقض فرض سرمایه‌گذاری مستقیم است که به مدل قیمت‌گذاری نمایندگی منتهی می‌شود. در این مطالعه با هدف مقایسۀ مدل قیمت‌گذاری مستقیم و نمایندگی، مدل‌‎های تک عاملی، سه عاملی فاما و فرنچ و پنج عاملی فاما و فرنچ هر یک با فرض نمایندگی و سرمایه‌گذاری مستقیم مقایسه می‌شود. برای اجرای این آزمون، داده‌های مربوط به سهام شرکت‎های پذیرفته شده در بورس اوراق‌ بهادار تهران در سال‌های 1388 تا 1395 جمع‎آوری شده‎اند. برای آزمون مدل‌های قیمت‌گذاری، دو روش آلفای صفر و قیمت‌گذاری بتا (مطابق آزمون مقطعی فاما ـ مک‎بث) استفاده شده است. طبق یافته‌های آزمون مقطعی فاما ـ مک‌بث، مدل تک عاملی قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای، مدل سه عاملی فاما و فرنچ و مدل پنج عاملی فاما و فرنچ هر سه در حالت نمایندگی نسبت به سرمایه‌گذاری مستقیم برتری دارند.
یکی از حوزه‌های جدید در رابطه با قیمت‌‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای، نقض فرض سرمایه‌گذاری مستقیم است که به مدل قیمت‌گذاری نمایندگی منتهی می‌شود. در این مطالعه با هدف مقایسۀ مدل قیمت‌گذاری مستقیم و نمایندگی، مدل‌‎های تک عاملی، سه عاملی فاما و فرنچ و پنج عاملی فاما و فرنچ هر یک با فرض نمایندگی و سرمایه‌گذاری مستقیم مقایسه می‌شود. برای اجرای این آزمون، داده‌های مربوط به سهام شرکت‎های پذیرفته شده در بورس اوراق‌ بهادار تهران در سال‌های 1388 تا 1395 جمع‎آوری شده‎اند. برای آزمون مدل‌های قیمت‌گذاری، دو روش آلفای صفر و قیمت‌گذاری بتا (مطابق آزمون مقطعی فاما ـ مک‎بث) استفاده شده است. طبق یافته‌های آزمون مقطعی فاما ـ مک‌بث، مدل تک عاملی قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای، مدل سه عاملی فاما و فرنچ و مدل پنج عاملی فاما و فرنچ هر سه در حالت نمایندگی نسبت به سرمایه‌گذاری مستقیم برتری دارند.
 
 
یکی از حوزه‌های جدید در رابطه با قیمت‌‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای، نقض فرض سرمایه‌گذاری مستقیم است که به مدل قیمت‌گذاری نمایندگی منتهی می‌شود. در این مطالعه با هدف مقایسۀ مدل قیمت‌گذاری مستقیم و نمایندگی، مدل‌‎های تک عاملی، سه عاملی فاما و فرنچ و پنج عاملی فاما و فرنچ هر یک با فرض نمایندگی و سرمایه‌گذاری مستقیم مقایسه می‌شود. برای اجرای این آزمون، داده‌های مربوط به سهام شرکت‎های پذیرفته شده در بورس اوراق‌ بهادار تهران در سال‌های 1388 تا 1395 جمع‎آوری شده‎اند. برای آزمون مدل‌های قیمت‌گذاری، دو روش آلفای صفر و قیمت‌گذاری بتا (مطابق آزمون مقطعی فاما ـ مک‎بث) استفاده شده است. طبق یافته‌های آزمون مقطعی فاما ـ مک‌بث، مدل تک عاملی قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای، مدل سه عاملی فاما و فرنچ و مدل پنج عاملی فاما و فرنچ هر سه در حالت نمایندگی نسبت به سرمایه‌گذاری مستقیم برتری دارند.
 
 
 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Testing Agency Model in Capital Asset Pricing

نویسندگان [English]

  • Hossein Rezaei Dolat Abadi 1
  • Saeed Fathi 2
  • Nahid Yousofan 3
1 Assistant Prof. in Management, Faculty of Administrative and Economics Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran
2 Associate Prof. in Management, Faculty of Administrative and Economics Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran
3 MSc in Business Management – Finance, Faculty of Administrative and Economics Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]

A new area in capital asset pricing is violation of direct investment assumption leading to agency CAPM. The aim of this study is to make a comparative analysis between direct and agency capital asset pricing models. So, we compared single-factor, FF three-factor and five-factor CAPM concerning agency and direct investment using the data obtained from Tehran Stock Exchange from 2009 to 2016. To test the capital asset pricing models, two methods of zero Alpha of time series models (using GRS statistics) and Beta pricing (based on Fama-Macbeth test) were used. The results of Fama-Macbeth test showed that all the capital asset pricing model, three-factor and five-Factor Model of Fama& French would yield better results in agency conditions compared to the direct conditions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Agency effect
  • CAPM test
  • Direct investment
  • Index residual

مراجع

References
Blits, D. (2014). Agency-based asset pricing and the beta anomaly. European Financial Management, 20(4), 770-801.
Brennan, M. J., Cheng, X. & Li, F. (2012). Agency and institutional investment. European FinancialManagement, 18(1), 1–27.
Carhart, M. (1997). On persistence in mutual fund performance. The Journal of Finance, 52(1), 5-82.
Chen, L. & Zhang, L. (2011). An alternative three-factor model. Available at SSRN 1418117.
Clarke, R. G., Silva, H. & Thorley, S. (2010). Know your VMS exposure. The Journal of Portfolio Management, 36(2), 52-59.‏
Fama, E. F. & French, K. R. (1993). Common risk factors in the returns on stocks and bonds. Journal of financial economics, 33(1), 3-56.‏
Fama, E. F. & French, K. R. (2015). A five-factor asset pricing model. Journal of Finacial Economics, 116(1), 1–22.
Fama, E. F. & MacBeth, J. D. (1973). Risk, return and equilibrium: empirical tests. Journal of Political Economy, 81(3), 607–636.
Gibbons, M. R. & Ross, S. A. & Shanken, J. (1989). A test of the efficiency of a given portfolio. Journal of the Econometric Society, 57(5), 1121-1152.‏
Roll, R. (1992). A mean / variance analysis of tracking error. Journal of Portfolio Management, 18(4), 13-22.
Sharpe, W. F. (1964). Capital asset prices: A theory of market equilibrium under conditions of risk. Journal of Financial, 19(3), 425-442.
Sharpe, W. F. (1981). Decentralized investment management. The Journal of Finance, 36(2), 217-234.
تحقیقات مالی
دوره 19، شماره 4
1396
صفحه 521-534

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار