ریسک سیستماتیک و محافظه¬کاری مشروط

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه حسابداری، دانشگاه تهران، ایران

2 دانشجوی دکترای، حسابداری، دانشگاه تهران، ایران

چکیده

این مقاله به بررسی اثر ریسک سیستماتیک بر محافظه­کاری حسابداری می­پردازد. در این نوشتار استدلال می­شود که در شرکت­هایی با ریسک سیستماتیک بالاتر، مدیران انگیزه بیشتری دارند تا شناسایی اخبار بد را به امید اخبار خوب آینده به تعویق بیندازند. همچنین این شرکت­ها، از جانب سرمایه­گذاران و حسابرسان با تقاضای کمتری برای محافظه­کاری روبه‎رو هستند. در این پژوهش برای اندازه­گیری ریسک سیستماتیک، از بتای مدل CAPM و برای اندازه­گیری محافظه­کاری حسابداری، از مدل بال و شیواکومار (2006) استفاده شده است. بر اساس این فرضیه­ها و با استفاده از 681 مشاهده (75 شرکت پذیرفته­شده در بورس اوراق بهادار تهران) طی دوره زمانی سال­های 1380 تا 1390، این نتیجه حاصل شد که میان ریسک سیستماتیک و محافظه­کاری حسابداری، ارتباط منفی معناداری وجود دارد. هنگامی‎که عوامل تعیین­کننده محافظه­کاری کنترل شدند، پایداری رابطه بین ریسک سیستماتیک و محافظه­کاری حسابداری مورد تأیید قرار گرفت. همچنین با استفاده از آزمون نمونه­های اخبار خوب و بد به‎طور جداگانه، مشخص شد اثر ریسک سیستماتیک بر محافظه­کاری، از به تعویق افتادن شناسایی اخبار بد و نه از تسریع در شناسایی اخبار خوب ناشی شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Systematic Risk and Conditional Conservatism

نویسندگان [English]

  • Bita Mashayekhi 1
  • Mohsen Motmaen 2
1 Associate Prof. in Accounting, University of Tehran, Iran
2 Ph.D. Student in Accounting, University of Tehran, Iran
چکیده [English]

This paper examines the effect of systematic risk on accounting conservatism. The idea is that in firms with higher systematic risk, managers have higher incentives to delay the recognition of bad news in the hope of future good news. They also face less demand for conservatism from investors and auditors. In this paper, for measuring systematic risk and accounting conservatism, we used Beta from CAPM model and Ball and Shivakumar (2006) model, respectively. Consistent with these arguments, we find a significant and negative association between systematic risk and accounting conservatism using 681 observations (75 firms) from 1380 to 1390. When known determinants of conservatism were controlled, robustness of this association was affirmed. Furthermore, examining the bad news and good news samples separately reveals that the effect of systematic risk on conservatism is likely to originate from delaying the recognition of bad news rather than accelerating the recognition of good news.

کلیدواژه‌ها [English]

  • conditional conservatism
  • systematic risk
  • Agency theory