محاسبه سرعت تعدیل تقسیم سود در شرکتهای پذیرفته شده

نویسندگان

چکیده

سیاست تقسیم سود شرکتها مدتها مسئله دانشمندان رشته مالی بوده است در این تحقیق سعی شده مدل تقسیم سود در مورد شرکتهای فعال در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 1373 تا 1381 به آزمون گذاشته شود. بر مبنای بدست آمده شرکتهای ایرانی به طور متوسط 68 درصد عایدی خود را تقسیم می کنند و در این بین صنعت رادیو و تلویزیون در مقایسه با سایر صنایع نسبت بیشتری از سود خود را در بلندمدت تقسیم می کند.مدل ساده لینتنر در مورد 165 شرکت از مجموعه 212 شرکت مورد مطالعه صدق می کند و می تواند مبنای خوبی برای پیش بینی سود تقسیمی در ایران باشد. بررسی "سرعت تعدیل سود تقسیمی" در این شرکتها اختلاف معنا داری را بین صنایع مختلف نشان نمی دهد .بالا بودن این نسبت در بورس تهران بیانگر این مطلب است که مدیران مقدار سود تقسیمی را با شدتی بیشتر از تغییرات عایدی هر سهم تغییر می دهند. در ضمن رابطه معنی داری بین رشد بازده شرکتها و سرعت تعدیل سود تقسیمی بدست نیامد. در مورد مدل پیشرفته لینتنر به علت قلت اطلاعات برای تکنیکهای آماری نظیر سریهای زمانی نمی توان اظهار نظر نمود. سایر نتایج بدست آمده حاکی از آن است که تغییرات سود تقسیمی در دو سال قبل و سال قبل بر تغییرات سود تقسیمی در سال جاری موثر هستند. این تاثیر در حالت افزایشی شدیدتر است. بررسی این نسبتها نشان می دهد که درحالت چسبندگی سود تقسیمی در بلند مدت کمتر است و این مطابق نظریه فاما و بابی یاک است ولی در حالت کاهش سود این تئوری مصداق ندارد. می توان چنان نتیجه گیری کرد که مدیران تمایل چندان زیادی برای کم کردن سود تقسیمی در مقایسه با علاقه ای که با افزایش آن دارند از خود نشان نمی دهند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

The policy of paying company’s dividends has aroused a lot of controversies among financial scholars. Being as such, this article attempts to experiment a “model of dividend policy” concerning the active companies in Tehran Stock Exchange during 1994 — 2002.
The outcomes prove that Iranian companies divide on average 68 percent of their earnings, and by contrast, radio and television broadcasting industry divides a higher proportion of its profits in the long run.
The simple Lintner model applies to 165 companies out of a set of 212 firms in question and can serve as a good basis to predict distribution of dividends in Iran. An investigation of “dividend adjustment speed” at these companies does not reflect a meaning difference. A higher ratio at Tehran Stock Exchange indicates that directors change the amounts of dividend per share (DPS) at a rate further than the ordinary changes of each share. Moreover, no meaningful relationship exists between the growth rate of companies’ return and the speed of dividend adjustment. The outcome proves that the change in DPS in the three past years has affected DPS changes in the current year. Such effect is far greater in an increasing situation. A study of such ratios implies that when the Profits rise, the cohesion of DPS is less in the long run and this corresponds with theory. When the profits decrease, this theory does not apply. A conclusion can be drawn that directors do not show any tendencies to decrease DPS in contradistinction to their interest in increasing it.

کلیدواژه‌ها [English]

  • dividend policy
  • Speed of Dividend Adjustment
  • Tehran Stock Exchange